20 Nisan 2016
Finlandiya’dan Estonya’ya doğru giden bir feribotta Finlandiya’da geçirdiğim muhteşem günlerden sonra hissettiğim bütün coşku kağıda doğru gitti. Bir gezgin grubundaki dostlarıma neler hissettiğimi anlattım.
“İyi geceler karanlık taraf.
Şu an Finlandiya’dan Estonya’ya giden bir feribot-gemideyim. Bunun parasini plastik sise dönüştürerek cikardim. Tabi ucte birini falan. Finlandiya’da hayatimin en guzel günlerinden birkacini geçirdim. Tabi bunlari yazdigim sirada Estonya deniz sınırına geçtim sanirim ki Turkcell’den konsolosluk bilgileri geldi. Acayip bir enerjiyle yanıyorum, dedim ki bunu paylasayim; yayilsin.
Seyahatleri insanlarin üzerine kuran biri olarak insanlarin ne kadar acayip olabilecegini size saatlerce anlatabilirim.
Tayvan’dan benim için çay getiren bir Fin adam dört Fin kadinla birlikte Finlandiya’nin biraz uzak adasinda Tayvan çay seromonisi yaptık.
Şöyle söylüyorum elimdeki kaseyi agzima götürürken.
“Bunu asla unutmayacağım.”
Acayip müthiş insanlar. Sonra bir cay komunune davet edildim iki gun ise baska bir komun evinde kaldim.
Uyusturucudan beyni yanmis kafalarla muhabbet ettim. Saat yedide uyudugumu hatırlıyorum bir gece. Baskentin yeraltı insanlari.
Çılgın şeyler hatirliyorum.
Insanlarla tanisin.
Finlandiya’da yillardir otostopcu gormedigini soyleyen insanlari umursamadan birkac sehri otostopla geçtim. Sokaklardaki soguk Finler ve kapilarin ardindaki acayip muhtesem insanlara donusebilen Finler. Iki arabadan kirk yasin uzerinde iki Fin adam dostum oldu. Bir Fasli bana otostop icin kagit verip “Finler durmayacaktir. Bu da cikolata, acikinca yersin.” diye firlatti bir tane. Sonra yirmi dakika yürüyüp otobanda yol calismasi oldugunu görüp yuruyerek gecemeyecegim bir yer olduguni görünce Fasli adami arayıp yardim istedim. Adam geldi! Ama tam o sirada bir araba durdu ve ben uzayip gittim.
Bu kez yola cikmaya karar verirken cok celiskide kalmistim. Simdi bunlari oylece kafamdan aktigi gibi yazdim ki gorundugu gibi cok da anlasilmiyor. Soylemek istedigim. Gidin baba. Yolda her zaman acayip bir sey var, yakiyor. Su an Baltik Denizi’nde kosuyor gibi hissediyorum.
Ben yaşam enerjisiyle yaniyorum. Sizle de paylasarak buyutmek istedim. Belki bunu boylece alip bloga falan koyarim. Bir adamin kafasindan dokulen günleri anlamsiz sirayla ve dusunmeden anlatisi olarak kalsin.
Hepinizi acayip seviyorum. Iyi bakin kendinize.”
